dia 14

Dia 14 - Geboortedorp

Na 4-5 uur slaap ging rond 9 u al de wekker, flink gesnoozed en nog een te laat ontbijtje kunnen fiksen in het hotel. Vandaag gaan wij naar het geboortedorp van Miguel en Elisa en daarna dus alsnog eten bij de andere familie. En de zus van hun moeder zou daar ook heen komen.
Uiteindelijk denk rond 11 vertrokken. De 2 broers ook mee dus met 6 man en een baby in de auto op weg. Echt prachtige natuur gezien over een lange heuvelachtige weg. Onderweg een hele grote boom tegen gekomen waar ik de naam nu even van kwijt van. Hier foto's gemaakt en aan de overkant stond een familie etenswaren te verkopen waaronder een jongetje die met een soort bever in zijn hand stond te zwaaien. Doorgereden door het mooie gebied en na zo totaal 30-45 min rijden kwamen wij aan bij het dorpje. Erg verlaten en gebouwd van steen en modder. Paar zwijntjes en geiten liepen er rond maar verder erg rustig. De auto geparkeerd.
En voorzichtig maar gaan rond lopen. De baby wilden wij eigenlijk buiten zicht houden vanwege voodoo en jaloezie die er eventueel door de dorpsgenoten kon ontstaan, wij werden vooraf al een beetje gewaarschuwd.
Het allereerste schoolgebouwtje van Miguel en Elisa bestaande uit 2 lokalen bekeken. Ook vervallen, leeg overal geitenpoep. Een lokaal met stoelen en bureautjes als chaos en het andere lokaal leeg met een onwijs gat in het dak en een schoolbord waar nog teksten op stonden gekalkt. In de verte zagen wij wat mensen werken met stenen bij een huisje. Een vrouw riep al boos: ja kijk maar goed, maak maar foto's dan kan je zien wij hebben geen water hier.. Wij hebben geen water!
Oei...
Ik zei al misschien even uitleggen dat jullie hier vandaan komen..
Miguel die altijd met iedereen uit de voeten komt ging als eerste rustig die kant op. Bij een goedemiddag, werd al aardig luid en met meer interesse terug geantwoord. Wij kwamen ook wat dichter bij.. En wel normaal begroet.
Miguel begon voorzichtig over zijn moeder.. Haar naam.
En toen zeiden ze opeens Djongo??! (Miguel) Tete?! (Elisa)
Mamaaaeyyyyyy herkenning!
Nou dit schoot echt recht in ons hart. Elisa en ik pinkten wat tranen weg, een emotioneel heftig moment. Deze mensen hebben tijdens de oorlog nooit het dorp verlaten en wisten gelijk hun namen! Gelijk verontschuldiging voor wat zij eerder zeiden.... En verbazing alom.. Met de nodige geluiden. Het is zeker bijna 20 jaar geleden dat zij hier weg zijn gegaan. En nog woonden deze mensen hier als bekenden van hun moeder.
Uiteindelijk verder door het dorpje gelopen. Ik zag een soort ziekenhuis gebouwtje en keek even binnen... Maar ook leeg, verlaten met alleen een poster over malaria. Vervolgens doorgelopen naar de rivier, waar elisa en Miguel veel over vertelden altijd. De rivier was inmiddels zo 10m kleiner geworden. Op weg ernaar toe kwamen wat kindjes langs.. Die zeiden over Herman en mij: wauwww ik heb nog nooit een Chinees gezien! Of zij is een brasileira?? Haha. Gewoon bizar hoe je hier als blanke wordt bewonderd ook.
Bij de rivier staken de broers Kaizer en Manotony snel over naar het land erachter en regelende daar bij de werkers wat gebrande mais kolven en verse pinda planten. Bij de rivier foto's gemaakt tot een man kwam die zich moest gaan baden want wij stonden bij het mannengedeelte. Paar
Mango's gelijk van hem gekocht en die waren zo heerlijk gewoon met schil te eten! Heerlijk zoet en zacht. Onderweg terug van de rivier kwamen 2 oude dametjes aangelopen die volgens mij speciaal voor hun opgeroepen waren. Bleken de 2 beste vriendinnen van hun moeder vroeger te zijn geweest. (Moeder is overleden toendertijd aan een soort slaapziekte door vliegen overgebracht?? Ik heb geen idee..) nou ook blijdschap en verbazing alom! Ze bleef maar zeggen Tete? Tete? En soort gejammer in hun dialecttaal.. Met Ohh was je nog maar hier, kijk nou wat een mooi moment hier.. Kijk jou kinderen hier.. Mooi moment ook.. De dametjes liepen mee richting auto en bleven maar soort schreeuwen in hun verbazing en dingen vertellen. De dames voor hun doen aardig wat geld gegeven en weggegaan. Echt een heftig moment dit allemaal.. En besef dat zij van zover naar Nederland toen zijn gekomen. Hierna richting de familie en tante die op ons zaten te wachten met het eten van die dag ervoor. Veel familie bij elkaar.. Nicht van, schoonmoeder van, broer van... Fufu gegeten met kool en er was vlees gegrild en gekookt. Die sloeg ik over want had ik de dag ervoor wel geproefd maar niet zo succes, soort bever of buidelrat. En het gekookte sap leek wel zwart en stonk echt heel erg :/
Hierna buiten gaan chillen voor de deur. Veel kindjes die blanke komen kijken en steeds meer erbij halen. Stiekem zwaaien en steeds dichterbij komen. Elisa was er al heen gelopen en liet ze dansen. Alle meisjes stuk of 15 deden een dansje met wat zang en wij filmen. Hierna kwam een jongetje de show stelen met een mobieltje in zijn hand voor de muziek die alleen hij kon horen en af en toe bij zijn oor hield. 2 meisjes kwamen met de stoute schoenen aan een handje geven aan mij en rende hierna giechelend weg naar de andere met waarschijnlijk iets van ik heb haar aangeraakt!! Kom maar mee. Een andere zat aan m'n nagel, iemand m'n haar of m'n tas. Stiekem even aanraken. Ondertussen opeens een klein jongetje die keihard kwam langs rennen met een blik in zijn hand en een grotere jongen erachter aan met: houd de dief!!
De jongetjes raken nog wel eens slaags met elkaar en worden door andere vriendjes weer uit elkaar gehaald. Rake klappen werden gegeven.
Tot na donker nog daar gezeten en binnen waren de nicht en oude tante met de kindjes ook aan het dansen. De 'moeder' tante had al aardig wat rum en biertjes genomen en ging lekker los. Ook de kleinste kindjes staan al met hun billen en heupen te zwieren.
Buiten werd ik nog benaderd door 2 jehova getuige die mij een studie wouden geven. In hun boekje de Engelse pagina opgezocht en met een website erbij zodat ik de bijbel in mijn taal evt kon bestellen. In de avond wilden we met hun moeder en nichten Nasr het restaurant gaan van die dag ervoor. De mannen die toen ook mee waren wilden dit eigenlijk niet want zij willen liever dat de vrouwen thuis blijven en hun lekker biertjes gaan drinken. Nou not gonna happen, deze avond was speciaal voor de tante. In het begin zaten zij zeer ongemakkelijk want het was de eerste keer voor hun in een restaurant. Elisa zorgde dat het ijs brak en na wat bier en hapjes werd de sfeer steeds gezelliger en losser. Wat borden met eten en wijn besteld. Oude verhalen opgehaald. Miguel als
Klein jongetje ging vroeger rond de borden die klaar stonden met eten zingen en dansen om zo stiekem al te gluren op welk bord het meeste eten lag! Aan het eind pakte de tante een blikje bier in haar doek (die normaal om de middel zit) vlees in een servet verdween in de doek, allemaal stiekem en met hard gelach wel. 3 broodjes nog aan haar gegeven. Neem maar lekker mee.
Miguel bracht hun naar huis en wij wachten aan de overkant van het hotel. Even bij een straatfeest geweest weer maar keiharde beat en veel geschreeuw door de microfoon van de dj en niet geheel vrouwvriendelijk begreep ik. Iets verder bij de auto gechilld met ons wijntje en met Elisa Miguel 2 broers cheriff en Serveni (neef). Het idee was om nog uit te gaan maar wij waren ook al beetje ingekakt en toch maar naar het hotel gegaan. Met Miguel nog nagekletst over deze bijzondere dag en de grote verschillen al in zijn familie qua rijk en arm. Moeders kant hier is vooral arm en meer in de ghetto. Terwijl zijn vaders kant het zeer goed heeft.
Tot nu toe wel hoogtepunt deze dag...

Ciaoo xxx