Dia 9

Dia 9

Onrustige nacht gehad met Miguel die al een paar dagen aan de dunne is en niet zo fit. Vannacht heel onrustig en haast kermend van de buikpijn, ik werd al gelijk bang voor een blinde darm ontsteking maar even de locatie bepaald en gevoeld maar niet op de plek van de appendix gelukkig. T shirt en extra deken gepakt, norit en ibuprofen en z'n buik gemasseerd tot die in slaap viel. Miguel maakte mij nog belachelijk dat ik zoveel medicijn dingetjes meenam en nee hij hoeft geen malaria pillen.. Tot nu toe heeft hij bijna m'n voorraad opgemaakt! (Van standaard medicatie dan).
Maar ja niet fit dus en toch rond 9 opgestaan om weg te gaan. Hij denkt zelf dat hij malaria heeft en voelt zich zwak. Beetje up en downs.
Wij vertrokken uiteindelijk tegen 11 pas want even snel snel zit er gewoon niet in met een baby ook erbij. We ontmoetten Helba, Alfonso en een vriendin Linda richting hun kant op naar centrum. Dat duurt voor ons al bijna driekwartier en vanaf daar een keer via de haven kant het centrum uit op naar het Resort. Bij de haven zie je de grote buizen en fabrieken hun werk doen voor de olie met tegenover de ongeasfalteerde weg een heuvel met daarop alleen maar krotten! Kindjes die tussen het vuil spelen en dieren die wat restjes zoeken. Het contrast hier is gewoon te groot en te bizar voor woorden! Je zou denken van die olie kan je wel wat mensen een fatsoenlijker huisje geven of tenminste normale wegen met normale afslagen maar nee.. Ik heb geen idee door wie en hoe dit land geleid wordt.. En zou niet weten hoe dit normaal opgebouwd en opgevoed gaat worden ooit.
Afijn, de Tour ging best hobbelig verder met af en toe betere stukken tussendoor. Wij volgden Helbas auto. Na eerst een verkeerde afslag kwamen wij na denk 1,5 uur op locatie aan.
Het land was wisselend droog en juist begroeit maar richting het Resort dat aan een grote rivier lag werd alles groener! Weer tussen de huisjes gemaakt met van die kartel platen (wel met een satelliet op t dak) kwamen wij aan bij een groot hek. Hierachter gewoon een paradijs met veel land,
Mango bomen, ander groen en veel soort antilope ofzo of bambi's met hoorns die lekker los liepen, 1 aapje aan een touwtje dat was wel heel sneu, vogels en een prachtig van hout en riet gemaakt restaurant. Plus nog nooit deze hoeveelheid blanke mensen bij elkaar gezien in Angola. Echt toeristisch dus. Leuke aankleding met lounge hoekjes, grote houten beelden en keurig gedekte tafels. Personeel was goed opgeleid en werkte volgens strakke regels.
Je kan geen eten kiezen maar krijgt gewoon het verrassingsmenu van de dag. 3 gangen en een toetje. Grote borden met kleine porties. De eerste was iets van aardappelpuree met een mega garnaal, 2e soort vis met rijst en paprika's, 3e biefstuk en aardappel met ei uit de oven denk(ben de naam even kwijt) en erna toetje lekker soort ijstaartje en aardbeien in een koekbakje. We hadden 2 flessen rode wijn en een kan sangria erbij en waren zo €45 pp kwijt. Niet slecht voor deze super rustige en natuurlijke locatie! Hierna gaan wandelen en veel mooie foto's gemaakt. Herman en Elisa zijn met Louam voor het eerst een duik gaan nemen in het zwembad.
Tegen half 6 weggegaan want de zon gaat 18u onder en dan werd de weg terug wel wat gevaarlijker. Nou dat was het al want wat een drukte weer, mensen van rechts links, zonder licht in t donker, half spookrijden alles gaat maar door elkaar! We zitten echt te zweten soms. Het is echt absurd, mensen kopen hier hun rijbewijs en hebben echt geen idee van de regels. Knipper naar links en direct afslaan. Wij wilden een keer naar links afslaan en dan haalt een motor je nog even links ook in op moment van afslaan.. Pfff hou je hart maar vast.
Niemand wil elkaar voorrang geven en propt overal maar tussen. Miguel vertelde dat de Angolezen in Portugal eerst wel mochten rijden maar na een half jaar werd dat al verboden.. Te gevaarlijk.
Mensen steken ook constant over. Er zijn enkele
Zebra paden maar iedereen gast gewoon keihard door. Ook een enkele brug maar te voet flink omlopen. Moet je je voorstellen dat je een N206 van 3 banen breed maar dan zonder belijning moet oversteken.. Levensgevaarlijk. En soms met een kind op de rug of in de buik, iedereen doet het!
Veilig thuis gekomen iedergeval en nog restje spaghetti gegeten en erna de film Taken op tv gekeken. 22.30 nu en in bedje, Miguel met ibuprofen ingestopt die is al vertrokken.
Morgen weer een nieuwe dag..

Boa Noite! Xxxx